امروز پرده هارو زدم کنار و پنجره رو باز کردم تا نسیم خنک بزنه تو!

نمیدونی زندگی تو شهرکهای اطراف یه شهر شلوغ چقدر کیف داره!

مخصوصا که نه خبری از ترافیک و صدای بوق آودگی صوتی و نه اونقدر آلودگی هوا بالاس که نتونی پنجره اتاقت و باز کنی!

به نظر من آرامش واقعی رو آدم فقط میتونه تو شهرک ها یا شهرهای کوچیک و بی سروصدا پیدا کنه!

جایی که نه خبری از استرسه و نه فشار عصبی حاصل از تجملات رو مخ آدم!

بعدشم بشینی آهنگهای KAUAN رو گوش بدی و خودتو از این دنیای مادی و پوچ بکنی و فقط حال کنی!

به این میگن زندگی!

آرامش و دیگر هیچ......